ඉස්සර අපේ ගෙදර කිරි වැස්සියෙක් හිටියා.ඌ හරිම ලස්සනයි.රත්තරන් පාටයි.අපි ඌට කිව්වෙ රත්ති කියලා.ඔලුව මැද පුංචි සුදු හඳක් තිබුණා.මොනතරම් වැඩ තිබුණත් උදේට රත්තිව බැඳලා තමයි ඉස්කෝලෙ යන්නෙ මම.ඊට පස්සෙ රබර් ගහක් ලඟින් වතුර බාල්දියකුත් තියනවා. ඉස්කෝලෙ ඇරිලා ආව ගමන් ආයෙත් රත්තිව වෙන ගහක බැඳලා වතුර බාල්දියක් දෙනවා.ඌ එක හුස්මට වතුර බාල්දිය බොන්නෙ හරිම ආසාවෙන් කියලා මට හිතුණා.උදේ පාන්දර හැමදාම හාල් පානු වතුර එක්ක පොල් කුඩුයි ලුණුයි පුන්නක්කුයි බත් දංකුඩයි කන්න රත්ති එනවා ගේ ඉස්සරහට.ඒක ඌට පුරුදු වෙලා. දවසක් තාත්ා කොළඹ ගිය දවසක හදිසියේම රත්ති ලස්සන පැටියෙක් වදළා.ඉතිං මොනවා කරන්නද?මන් ගිහිං ඔක්කනොම අස් කරල වැස්සිට කන්න තණකොළ කපල දීලා.බොන්න වතුරත් දුන්නා. සතියක් විතර ගිහින් දවසක් බලද්දි පොඩි පැටියා හොයනවා..ඌ පේන්න හිටියේ නැහැ.මන් ඒක තාත්තා එක්ක කියන්න ගෙදරට එද්දි මෙන්න සැලේ මැද හොදටම නින්ද ගිහිල්ලා. අපේ බස් එකේ වැඩ කරපු ජිනදාස මාම මට ඒ දවස්වල කිව්වෙ ගුණවර්ධන මහත්තයගෙ හරක් බලාගන්න ඉන්න ළමයා කියලා.ඒ ඇයි දන්නවද බස් එක ගියේ අපේ ගෙදර ඉස්සරහින්.ඉතිං රත්තිව බඳින හැටි, බොන්න දෙන හැටි හොඳට බස් එකට පේනවා. උදේට තාත්තා දොවන කිරි රත් කරල අපි බොනවා.හරිම රසයි.ඒත් ගෙදර අයට බොන්න විතරයි තාත්තා දොවන්නෙ.ඉතිරි ටික පැටියට දෙනවා.
අතීතයෙන් බිඳක්....... ඒ අසූ අට වසරේ මැද භාගයයි.උසස් පෙල ලිවීමට බලාපොරොත්තුවූ වාරයි. දිනපතා පන්ති යන්නට පාසල් යන්නට බලා සිටියද ,කැලෑ ඇඳිරි නීතිය නිසා ඒවා එකක් වත් කර ගක නොහැකිවිය. පන්ති ගොස් එද්දි ගෝනි බිල්ලන්ට කොටුවේ.ඒ අනෙක් විදියේ ප්‍රශ්නයකි. රෑට පාඩම් කරන්නට ලාම්පුවක් දැල්විය නොහැකියි.යන්තම් කළුවර වැටෙද්දි උයාගත් යමක් බඩට දාගන්නේ ඒ නිසායි. රාත්‍රියට දොට්ට පිළට හෝ යාමට දොරක් අරින්නෙ කලාතුරකිනි. අයියා මේ වන විට කොළඹ විශ්ව විශ්ව විද්‍යාලයේ ගණිත අංශයේ විශේෂ උපාධිය හදාරණ සිසුවෙකි.නිතරම විශ්ව විද්‍යාල වසා තැබීම නිසා ඒවා විවෘත කරන ලෙස ඉල්ලිම් ඉදිරිපත් කරන ලද අතර ඒ සඳහා තැබූ රැස්වීම් වල මුල්තැන ගත්තේ අයියායි. ඊට අමතරව නිවසේ නංගි සහ මේ ලියන මාද සිටියේය. සාමාන්‍යෙයන් රාත්‍රි අට හමාරට ගමට එන අවසාන බස් රළුය අපේ ගේ ලඟ නවත්වන්නෙඅපේ ගෙදරට එන කවුරුන් හෝ සිටියොත් පමණි.ඒදින බස් රළුය නැවැත්වු අතර අපි නිශ්ශබ්දව ගේ තුල සිටියෙමු.ටික වෙලාවකින් ගෙයි ඉදිරි දොර ශබ්ද වන හඬ ඇසුණු අතර අයියාගෙ නම කියා අමතනු ඇසුණි. තාත්තා එවෙලේ පන්සිල් ගනිමින් සිටිය අතර අයියාට ඉදිරි දොර තහනම් කර තිබුණේ පැවැති අයහපත් වා...
Comments