අපේ ගම

උදේ පාන්දර මිහිදුම් සළුව ඉරාගෙනආසන විසි හයේ පොඩි බස් එකපාර දිගට ඇදෙනවා...හිමින් හිමින්..

ඉස්කෝලෙ ළමයි විතරක් නෙමෙයි වැඩට යන අයත් ගියේ ඔය බස් එකේ තමයි රත්නපුර ටවුන් එකට...වංගු පාරෙන් හැරි හැරි බස් එක් යනවා හරියට පොඩි නයෙක් වගේ...අපිත් උදේට ඉස්කෝලෙ යන්න නගින්නෙ ඔය බස් එකට.කට කපලා එකයි සෙනඟ.ඒත් මග දිගට නවත්වනවා.

ඒ සල්ලි පෙරේත කමටනම් නෙමෙයි.වෙන යන්න බස් එකක් නැති නිසා.

අමාරුවෙන් ගාට ගාට එන බස් එක රිවස් වංගුවට එනවා. ඉස්සරහටට ගන්නවා පස්සට ගන්නවා.ගියර් දානවා.බැරි තැන මිනිස්සු බැහැල ගල් තියනවා.කොහොම හරි අමාරුවෙන් බස් එක එළවගෙන යනවා.

හවසට එනකොට ගමේ ගෙවල් වලට ඕනි එළවලු ටික, පත්තර ටික,අරගෙන ඇවිත් ගෙවල් ගානේ හෝන් ගගහ දෙනවා.

ටවුමෙ ඉඳන් ගමට දුර තිබුනෙ කිලෝමීටර 6 ක් උනාට යන්න පැය එක හමාරක් විතර යනවා.

ඒ කාලෙ බස් එක එලෙව්වෙ ජිනදාස මාම.අපිට එන්න පරක්කු උනාම අපිඈත ඉඳන් කෑ ගහනවා*ජිනදාස මාමේ බස් එක් නවත්තන්ඩ*කියලා.ඒ සද්දෙට බස් එක නැවතෙනවා.ඒ දවස්වල අපිට තිබුණෙ පොඩි බස් එකක්.විශ්වාස කරනවද තාමත් තියෙන්නෙ ඒවගේම පොඩි බස් එකක්.දැන් ගම දියුණු වෙලා.ඒත් බස් එක් තාමත් ඒ විදියමයි.