හයිද්‍රාබාද් සිට චෙන්නායි දක්වා දුම්රියෙන්

ලස්සනට හිනාවුණු දෑස් අග වසාගෙන

පිපුණු තොල් පෙති සඟල නිහඬවන

නිතොර දඟ සිනාවෙන් මුව කමල සරසාන

දකිමි මම දකිමි ඇය සදාකාලික නිදන

දඟ කරපු කෙහෙරැලි හොවා බැද තබාගෙන

සිහින් දිගු ඇඟිලි තුඩු එකට බැඳ තබාගෙන

හීන් මල් රටා මැවු ඔසරියෙන් සැරසීගෙන

ඇයද මේ නිදන්නේ සතර රියනක සිටින

හුස්ම වැටෙතැයි සිතා බලා හිටියත් අතර

නැහැ කිසිදු හිනාවක් ඇගේ මුහුණත වැතිර

හැරි මාවෙත සිනා පා වි යයි දැක නිතොර

බලා සිටියෙමි ඇගෙ උවන දෙස ඇස් වැතිර

සුවඳ පැන් නහවලා නුඹේ වත සඟවමින

බලා ඉම් නතරවී තවත් මොහොකත් සිතින

අඬන්නට කඳුලු දී සැතපුනත් මගෙ නෙතින

අවසරයි සිප ගන්න වතාවක් ඔය මුහුණ