අවුරුද්ද

ගේ ඉස්සරහ රතුපාට මල් පිපුණ එරබදු අත්තෙ වාඩිවෙලා කොහැ කෑ ගහනවා...

තවත් අවුරුද්දක් අත ලඟට ඇවිල්ල .

ගෙවල් දොරවල් අස්පස් කරන්න,අතුපතු ගාන්න සෝදන්න හැම දේටම විවේකයක් ඕනි.

 කෝ අපිට නිවාඩුවක්.
ඒත් ඉස්සර මම පොඩි කාලේ අවුරුද්දකට සතියකට විතර කලින් අපේ ගේ සෝදනවා.ඒකට අපි හැමෝම එකතු වෙනවා.දැන් වගේ ටැප් එකෙන් වතුර එන්නෙ නැ ඉස්සර.ළිඳෙන් වතුර ඇදගෙන තමයි ගේ හෝදන්නෙ.මමයි අයියි දෙන්නම හරිම ආසාවෙන් තමයි ගේ හෝදන්නෙ.

ඊට පස්සෙ අම්මගෙ වාරය.
පොඩි පොඩි වැඩවලට අපේ ගෙදරට එන ජේන් ඒ දවස්වලට හැමදාම අපේ ගෙදර එනවා උදේ පාන්දරම.පොඟවාපු පිටි ටික කොටා ගන්න,පොල් ටිකක් ගාලා මිරිකගන්න ජෙන් අම්මට උදවු වෙනවා. 

කුස්සියේ බැදෙන කැවුමක රස අදටත් කටට දැනෙන්නෙ පුදුම රසයක්.කටට ගත්ත ගමන් කරස් ගාලා හැපෙන තෙල් පිරුණ කැවුමක් කන්න මොනතරම් ආසයිද මම.

කොකිස් හදනකොට එක එක කොකිස් එක අරන් ගිහිං කනවා.අන්තිමට අවුරුද්දට අයෙත් අම්ම කොකිස් හදනවා.

ආතම්ම කරන්නෙ දොදොල් හැදි ගාන එක.ආතම්ම හදන දොදොල් පුදුම රහක්.කලුම කලුපාට දොදොල් වල රහ කියලා නිම කරන්න බෑ.අපේ අයියාගෙ ආසම කෑම තමයි දොදොල්.

මේ විදියට අවුරුද්දට කෑම ජාති මහ ගොඩක් හැදෙනවා...

අපි කරන්නෙ ගස්වල ඹන්චිලි බැඳගෙන පදිනඑක.

පන්ච දාන එක.

තාත්තා කෙසෙල් කැන් දෙක තුනක් ගෙනල්ල ඉදවනවා.ඒකට උදේ හවස දුම් පිඹිනවා.ඉක්මනට ඉදෙන්න කියලා.

මුලු ගෙදරම අවුරුදු සිරියෙන් බැබලෙනවා.

ඒත්

කාලය ගෙවිලා යන ඉක්මන.

අද ආතම්ම වගේම අම්මත් වියපත් වෙලා.

ඒ අයට කෑම හදන්න බැහැ.

වැඩ ඇරිලා ගෙදර ඇවිත් අමාරුවෙන් හදාගන්න කැවුම් පොඩ්ඩක්,කොකිස් ටිකක් මුල් බැඳගෙන මම අරන් යනවා අම්මටයි ආතම්මටයි.

ඒත් ඒ අය හදපු කැවුමක රස මට කවදාවත් දැනිලා නැහැ.

මම දැකපු ලස්සන අවුරුද්ද කවදාවත් මගේ දරුවො දැකලා නැහැ.

දොදොල් හදාගන්න අමාරුයි.ඒ නිසා දොදොල් ටිකක් ගන්නෙ කඩෙන්.

ආස්මි ගෙන්නෙත් සල්ලි වලට.

ඉස්සර හිටියා ජේන් කියලා උසම උස අම්මෙක්.එයා ඇවිත් වෙනමම පිටි පෙඟෙන්න දාලා වංගෙියෙ පිටි කොටනවා.කොටලා පෙනේර කිපයකින් හලනවා.ඊට පස්සෙ දවුල් කුරුඳු කොල කොටල එන 

සෙවල සාරය අරන් තමයි ආස්මි හදන්නෙ.තචේචිය පිරෙන්න ආස්මි හැදෙනකොට බලන්න ලස්සනයි.

ඊට පස්සෙ දෙපාර බැඳල තමයි පැණි වක් කරන්නෙ.

අපේ කුස්සියෙ තිබුණ පුංචි බංකුව උඩ වාඩිවෙලා මම බලාගෙන ඉන්නව ආස්මි හැදෙදන හැටි.
අද සිංහල අවුරුද්ද අම්මට තාත්ට අලුත් ඇදුමක් අරන් දීලා බුලත් ටිකක් දීලා වැඳලා විතරක් එන තත්වයට පත්වෙලා.
ඒත් අතීතය මොනතරම් නම් සුවඳද....