Skip to main content

නිවාඩුව



අපේ ගෙදර ඉස්කෝලෙ නිවාඩු දුන්නම සතුටින් පිරෙනවා.ගෙදර හදල තියෙන කෑම බීම අම්ම හංගලා තියනවා.අපි බස් එකක් එනකං ඉස්සරහට වෙලා බලාගෙන ඉන්නවා.ඇයි දන්නවද...?නිවාඩු කාලෙට අයියා ගෙදර එනකන්.

අයියා 5 වසරේ ශිෂ්‍යත්ව විභාගෙ පාස්වෙලා කොළඹ ගියා.එයා නැවතිලා හිටියෙ නැන්දා කෙනෙක්ගෙ ගෙදර.

ඉතිං අපිට අයියා දකින්න වෙන්නෙ ඉස්කෝලෙ නිවාඩු කාලෙට විතරයි.
ඔන්න ඉතිං අයියත් ගෙදරට ආවම ,අම්ම හංගල තියෙන කෑම ජාති ඔක්කොම එලියට අරන් අයියට දෙනවා
කන්න.අපේ අයියා වැඩි පුරම ආස දොදොල් කන්න.අනෙක් කෑම ජාති ඒ තරම් කන්නෙ නෑ.ඉතිං ඒන කන්න නංගියි මමයි අයිය ලගට වෙලා ඉන්නවා.

අයියා කිළුටු රෙදි ලෝඩ් එකක් ගේනවා.මන් ළිඳට ගිහිල්ලා ඒවා ඔක්කොම හෝදනවා.හොදලා ගෙනල්ල වනනවා.අයියා මට ඒවට සල්ලි දෙනවා.
ටික දවසක් ගෙදර හිටියට පස්සෙ අපි යනවා තාත්තගෙ මහ ගෙදර.තාත්තගෙ මහ ගෙදර තිබුණෙ රක්වානෙ.මහ පන්නිල කියන ගමේ.හරියටම කියනවානම් සිංහරාජ කැලේ.

ඔය ගමට යන්න බස් තිබුණෙ නැහැ.ඉස්ටෝරු කඩේ ගාවින් බැහැලා පයින්ම තමයි යන්න ඕනි.ඉතිං අපි පොඩි නිසා අපිට පයින් යන්න අමාරුයි.රූස්ස වනාන්තරය මැදින් ,කණාමැදිරි කැ ගහක සද්දෙ අස්සෙන්
අපි යනවා කන්ද මුදුනටම.

ඒ යන මග තියෙන ලොකු ඇළවල් වලින් අපිට එගොඩ වෙන්න බැහැ.ඉතිං මහප්පගෙ අයියල දෙන්න එනවා මගට.අපි යන්නෙ අයියලගෙ කර උඩින්.
මග දිගට හිඹුටු වැල් පිිලා.මී අඹ ගස් යට වැටිලා.අපි ඉතිං යන්කොට මග දිගට ඒවා කකා යනවා.දොලක් ගාව නැවතිලා උදේට අම්මා ගෙදරින් හදල දීපු මොනවාහරි කනවා.දොලෙන්ම වතුරත් බොනවා.හරිම සීතල වතුර.ආසාවේ බැහැ.

කොහොම හරි ගම්මානෙට ආවා කියමුකො.ඊ ගාවට ගෙදරට යන්න වෙල පහු කරන්න ඕනි.හැතැම්ම ගානක් දුරට බැලුවම පේන්නෙ වෙල.නිල්ල පිරුණු ගොයම සර සර ගාලා හුලඟට වැනෙනවා.ආසාවේ බැ.
උදා හිරු රැස් වැදිලා,සිසිල් සුලඟ ගත දැවටිලා,පුංචි පිණි බිඳු දෙපාවල දැවටෙන කෙකාට දැනෙන්නෙ හරිම හුරතලයක්.

වෙල ඉවරවුණු තැක තියෙන්නෙ මහ විසාල දෙල් ගහක්.ඊට එහායින් පේන්නෙ ආතාගෙ කොට්ටුව.අපේ පැත්තෙනම් කියන්නෙ කොටුව කියලනේ.ඒත් ඒ පැත්තෙ කිව්වෙ කොට්ටුව කියලා.ඔය කොට්ටුවේ පොල්,එනසල්,කෙසෙල්,අඹ,කිතුල්.කරාබු ලස් පිරිලා තිබුණා.කෙසෙලේ කැන් වල ගෙඩි පිරිලා ඉදිලා කහම කහ පාටයි.

තාත්තගෙ ගෙදර තිබුණෙ කන්ද මුදුනක.ගිය ගමන් ආතාට දණ ගහල වදිනවා.ආතා ලොකු නැන්දට කතා කරල අපිට තේ හදන්න තියනවා.නැන්ද කෙසෙල් ගෙඩි එක්ක හකුරු ගේනවා කන්න.අපි බඩ පිරෙනකන් කනවා.ඊට පස්සෙ කහට බොනවා.ඒ හකුරු තියෙන්නෙ ගුලි විදියට.හරිම රසයි.
ඊ ලඟට අපි දුවන්නෙ පීල්ලට.ගෙට ටිකක් දුරින් තමයි පීල්ල තිබුණෙ.එතන වතුර පාරෙ කකුළුවො ඉන්නවා .අපි උන්ව අල්ලනවා.
පිල්ලට ඔලුව අල්ලද්දි ඔලුව ගැලවෙන තරම්.ඒ මදිවට සීතල.කිටි කිටි ගාලා වේව්ලනවා.කොහොමත් පැය දෙක තුනක් නම් අපි වතුරෙ ඉන්නවා. ගොඩට ඇවිත් දුවගෙන ගෙදරට යනවා.ගෙදරට ගියාම කොස් මාලුවක්.හාල්මැස්සන් හොද්දක්,ගොටුකොල සම්බෝලයක් බිත්තරයක් එක්ක රතු කැකුළු බත් පිඟානක් බෙදල දෙනවා කන්න.මම ආසා බත් දංකුඩය කන්න.රතු කැකුළු හාල් වංගෙඩියෙ කොටල තමයි බත් උයන්නෙ.එතකොට දංකුඩය හරිම රසයි.

Comments

හික්ස්......අම්මා කැම හංගලා තියන්නේ අයියා එන්න කලින් කැම ටික අතුරුදහන් වෙයි කියලා වෙන්නැති....නේද අක්කා....හික්ස්...
ඔව් නැත්නම් මායි නංගියි ඒකට වග කියනවනේ...

Popular posts from this blog

තාත්තගෙ ගම පසුගිය   දවස්වල එක දිගම වැහි ඇද හැලුණි.පුරුද්දක් විදිහට රාජකාරියට ගියත්,පැවති ගංවතුර තත්වය සහ නායයාම් නිසා මම ද බෙහෙවින් කාර්ය බහුල තත්වයකටත්,ඉමහත් කලබලයටත් පත්ව සිටියෙමි. එහෙත් ඇතැම් සෙනසුරාදා සහ ඉරිදා දිනවලත්,සතියේ නිවාඩු දිනවලත් ගෙදර සිටීමට සිදු වූ අතර,ගෙයින් එළියට බැසීමටවත් නොහැකිව ගෙදරටම වී සිටියෙමි.දරුවන්ද වැස්සේ නින්දට ගොස් සිටින සෙනසුරාදා දිනයක ඉවුම් පිහුම් සදහා කුස්සියට ගියෙමි.කුස්සියේ දොර හැරිය විට ධාරානිපාත වරුසාවකුත්,මොහොතින් මොහොත මතුව එන මේඝ ගර්ජනාත් ඒ එක්කම මතුව එන විදුලි එළියත් දක්නට ලැබුණි.ඇත්තටම මා සිත ඒ අතර අතරමංවිය. මගේ සිත නිරන්තරයෙන් අතීතයට ඇදී ගියේ මටත් නොදැනීමය. මගේ තාත්තාගේ ගමට මා ඉබේම පිවිස තිබුණි. තාත්තාගේ මහගේ පිහිටා තිබුණේ රත්නපුර රක්වාන මාර්ගයේ ඉස්ටෝරු කඩේ ගාවින් බොහෝදුරක් ගියවිට හමුවන මහ පන්නිල ගමේය. අපි ඉස්සර ගමේ යනකොට යන්නේ පානදර හයේ බස් එකේ නැගලායි.රත්නපුරයෙන් පෙ.ව.7.00 ට රක්වාන බස් එකට නැග්ගම පාන්දර 8.30 පමණ වන විට ඉස්ටෝරු කඩේ හන්දියෙන් බැසිය හැකි වේ.බොහෝ විට පාසල් නිවාඩුවට ගමේ යන්නේ අයියාත් මාත් පමණි.ඒ නංගී අප දෙදෙනා...
අතීතයෙන් බිඳක්....... ඒ අසූ අට වසරේ මැද භාගයයි.උසස් පෙල ලිවීමට බලාපොරොත්තුවූ වාරයි. දිනපතා පන්ති යන්නට පාසල් යන්නට බලා සිටියද ,කැලෑ ඇඳිරි නීතිය නිසා ඒවා එකක් වත් කර ගක නොහැකිවිය. පන්ති ගොස් එද්දි ගෝනි බිල්ලන්ට කොටුවේ.ඒ අනෙක් විදියේ ප්‍රශ්නයකි. රෑට පාඩම් කරන්නට ලාම්පුවක් දැල්විය නොහැකියි.යන්තම් කළුවර වැටෙද්දි උයාගත් යමක් බඩට දාගන්නේ ඒ නිසායි. රාත්‍රියට දොට්ට පිළට හෝ යාමට දොරක් අරින්නෙ කලාතුරකිනි. අයියා මේ වන විට කොළඹ විශ්ව  විශ්ව විද්‍යාලයේ  ගණිත අංශයේ විශේෂ උපාධිය හදාරණ සිසුවෙකි.නිතරම විශ්ව විද්‍යාල වසා තැබීම නිසා ඒවා විවෘත කරන ලෙස ඉල්ලිම් ඉදිරිපත් කරන ලද අතර ඒ සඳහා තැබූ රැස්වීම් වල මුල්තැන ගත්තේ අයියායි. ඊට අමතරව නිවසේ නංගි සහ මේ ලියන මාද සිටියේය. සාමාන්‍යෙයන් රාත්‍රි අට හමාරට ගමට එන අවසාන බස් රළුය අපේ ගේ ලඟ නවත්වන්නෙඅපේ ගෙදරට එන කවුරුන් හෝ සිටියොත් පමණි.ඒදින බස් රළුය නැවැත්වු අතර අපි නිශ්ශබ්දව ගේ තුල සිටියෙමු.ටික වෙලාවකින් ගෙයි ඉදිරි දොර ශබ්ද වන හඬ ඇසුණු අතර අයියාගෙ නම කියා අමතනු ඇසුණි. තාත්තා එවෙලේ පන්සිල් ගනිමින් සිටිය අතර අයියාට ඉදිරි දොර තහනම් කර තිබුණේ පැවැති අයහපත් වා...
නි සල දියමත නැගෙන පෙණ පිඩු  සුළං රැළි වැද නටයි වැටි වැටි නැගෙන බිඳෙනා රලෙහි හැපි හැපි ඉරුගෙ රැස් යයි එතී දියඹෙහි සිනා සරකින් නැගෙන මදහස දෙතොල්පෙති මත රඟයි දිලි දිලි දෙකම්මුල් මත සැදෙන සුළියක නොකී රහසක් වීය බිඳි බිඳ පාට මලකට ඇදෙන මී මැසි කැලත විත් රඟ දෙමින් ඉගිලෙති මලේ ඇති රොන් ටිකෙන් ටික ගෙන මල තලා රොන් ගනී මී මැසි